Wednesday, November 21, 2012
အေမရိကန္သမၼတ အုိဘားမား ရန္ကုန္တကၠလုိလ္ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းအျပည့္အစုံ
(မူရင္းသတ္ပံုႏွင့္ စာစီစာ႐ိုက္အတိုင္း http://www.news-eleven.com/ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
ျမန္မာႏိုင္ငံ မဂၤလာပါ !!!
ဒီတကၠသိုလ္ကို ေရာက္လာခဲ့တဲ့အတြက္၊ ဒီႏုိင္ငံကုိ လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့ ပထမဆံုး အေမရိကန္သမၼတျဖစ္ရတဲ့ အတြက္လည္း ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ဒီကို ေရာက္လာခဲ့တာဟာ ဒီႏုိင္ငံရဲ့ အေရးပါမႈေၾကာင့္ပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ အေရႇ႕နဲ႕ ေတာင္အာရႇရဲ႕လမ္းဆံုမႇာ တည္ရႇိေနတာပါ။ ဒီႏိုင္ငံဟာ ကမၻာေျမေပၚမႇာ လူဦးေရအမ်ားဆုံး ႏုိင္ငံႏႇစ္ခုရဲ့ နယ္ျခားလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔မႇာ ႏႇစ္ေထာင္ခ်ီတဲ့ သမုိင္းလည္းရႇိတယ္၊ ကမၻာေျမရဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအျမန္ဆံုးေဒသရဲ့ ကံၾကမၼာကို ဆံုးျဖတ္ရာမႇာ ကူညီႏိုင္တဲ့ အစြမ္းလည္းရႇိေနတဲ့ ႏုိင္ငံပါ။
ကြၽန္ေတာ္ဒီကို ေရာက္လာခဲ့တာဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ႏိုင္ငံရဲ့ လႇပတင့္တယ္မႈနဲ႔ မတူကြဲျပားမႈေတြ ေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီေန႔အေစာပိုင္းမႇာ ေရႊေရာင္လႊမ္းေနတဲ့ ေရႊတိဂံုဘုရားကို ဖူးျမင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ဆိုတဲ့အရာကို လြန္ေျမာက္တဲ့ ေမတၲာတရားဆိုတဲ့ အိုင္ဒီယာ-ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီကမၻာေပၚမႇာ ေနထိုင္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ကာလကို သည္းခံမႈ(ခႏၲီ)နဲ႔ ခ်စ္ျခင္း(ေမတၲာ) ဆိုတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ဖြင့္ဆိုႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္မႈေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို လႈပ္ခတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေျမဟာ ဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးရဲ့ လူေနထူထပ္တဲ့ ရပ္ကြက္၀န္းက်င္ေတြကေန ေက်းရြာေပါင္း ၆၀၀၀၀ ေက်ာ္အထိ၊ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္ထြတ္ဖ်ားကေန၊ ကရင္ျပည္နယ္ သစ္ေတာေတြအထိ၊ ဧရာ၀တီ ျမစ္ကမ္းပါးေတြအထိ က်ယ္ေျပာတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိထားပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ဒီကို ေရာက္လာခဲ့တာဟာ ဒီတကၠသိုလ္ကို ေလးစားမႈေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီေက်ာင္းမႇာ ကိုလိုနီအုပ္စိုးမႈကို အတိုက္အခိုက္ျပဳမႈဟာ ပထမဆံုး စတင္ခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရႇားမႈကို မဦးေဆာင္မီ ဒီေနရာမႇာ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္)ေအာင္ဆန္းဟာ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ကို တည္းျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုလသမဂၢကို မကြပ္ကဲမီ ဒီေနရာမႇာ ဦးသန္႔ဟာ ကမၻာႀကီးရဲ့ လားရာေတြကို ဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမႇာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရာစုႏႇစ္က ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေလ့လာမႈေတြ အားေကာင္းခဲ့သလို ေက်ာင္းသားေတြဟာလည္း အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ အခုေနအခါမႇာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ လႊတ္ေတာ္က ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ျပန္လည္အသက္သြင္းဖုိ႔ သေဘာတူခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္သလို ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ့ႀကီးျမတ္မႈကို ျပန္လည္ရယူရမႇာပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီႏုိင္ငံရဲ့အနာဂတ္ကို လူငယ္ေတြရဲ့ ပညာေရးက အဆံုးအျဖတ္ေပးမႇာ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ဒီကို ေရာက္လာခဲ့တာဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏႇစ္ႏုိင္ငံၾကားက သမုိင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏႇစ္တစ္ခုတုန္းက အေမရိကန္က ကုန္သြယ္သူေတြ၊ ကုန္သည္ေတြ၊ သာသနာျပဳေတြဟာ ဒီေနရာကို လာၿပီးေတာ့ ယံုၾကည္မႈ၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္မႈဆိုတဲ့ ကတိက၀တ္ေတြကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ အတြင္းကလည္း ဒီနယ္ျခားေတြကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေလယာဥ္မႇဴးေတြက ျဖတ္သန္းၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတြင္းကို ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ စစ္သည္မ်ားစြာရဲ့ အသက္ေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏႇစ္ႏုိင္ငံစလံုးဟာ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာေအာက္က ေပၚထြက္လာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရတာကို ပထမဆံုး အသိအမႇတ္ျပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္မႇာ အေမရိကန္စင္တာတစ္ခု ရႇိတဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဂုဏ္ယူမိသလို ဒီေက်ာင္းလိုမ်ဳိး ေက်ာင္းႀကီးေတြနဲ႔ ပညာအျပန္အလႇန္ ဖလႇယ္ခြင့္ရရင္လည္း ဂုဏ္ယူမိမႇာပါ။ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ဆယ္စုႏႇစ္မ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ တစ္ေလွ်ာက္မႇာလည္း အေမရိကန္ေတြဟာ ဒီႏုိင္ငံနဲ႔ ဒီလူမ်ဳိးအေပၚ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း သံေယာဇဥ္ ရႇိခဲ့ၾကတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေရာက္လာခဲ့တာဟာ လူသားရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေပၚမႇာ အေမရိကန္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏႇစ္ႏုိင္ငံဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏႇစ္မ်ားစြာမႇာ သူစိမ္းေတြလုိ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔မႇာေတာ့ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္သူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အျမဲတမ္း ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ ကြၽန္ေတာ္ေျပာႏုိင္ပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္သူေတြက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ရဲရင့္မႈကုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါၿပီ။
တနဂၤေႏြေန႔ေတြမႇာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မိသားစုေတြဆီကုိ အျဖဴေရာင္၀တ္စုံနဲ႔ တက္ႂကြလႈပ္ရႇားသူေတြ လည္ပတ္တာကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္သကၤန္းေတြ လႊႊမ္းျခံဳထားတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကတာကုိလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါၿပီ။ ဆုိင္ကလုန္းဒဏ္ကုိ ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြကုိ ကူညီဖို႔အတြက္ သာမန္ျပည္သူေတြက ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြ စုစည္းဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကတာကုိလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ သိခဲ့ရပါၿပီ။ လြတ္လပ္မႈသံစဥ္ကို ဖန္တီးခဲ့ၾကတဲ့ ဟစ္ေဟာ့ပ္ အႏုပညာရႇင္ေတြရဲ့ စည္းခ်က္ေတြကိုလည္း သိခဲ့ရပါၿပီ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေမြးရပ္နဲ႔ မိသားစုေတြဆီကုိ ဘယ္ေတာ့မႇ အဆက္အသြယ္ မျပတ္ၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ၊ ျပည္ပမွာ သြားေရာက္ေနထုိင္သူေတြကုိလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ အဲဒါေတြအျပင္ ေဒၚေဆာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဆႏၵျပင္းထန္တဲ့ ဂုဏ္သေရေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ စိတ္အားတက္ႂကြခဲ့ရပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႏႇလုံးသားထဲမႇာ ေတာက္ေလာင္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လူသားကုိမႇ အက်ဥ္းခ်ထားလုိ႔ မရဘူးဆုိတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္သမၼတတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္တုန္းက အေၾကာက္တရားနဲ႔ အုပ္စုိးေနတဲ့ အစုိးရေတြဆီကုိ ''ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ လက္သီးဆုပ္ကုိ ျဖည္ဖုိ႔ဆႏၵရႇိမယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က လက္ကမ္းေပးမႇာပါ'' လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ သတင္းစကားတစ္ခု ပါးခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏႇစ္ခြဲေလာက္အတြင္းမႇာ ျပဇာတ္ဆန္တဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈေတြ စတင္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆယ္စုႏႇစ္ ငါးစုေလာက္ အာဏာရႇင္အုပ္စုိးမႈဟာ စတင္ေျဖေလ်ာ့လာပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ လက္ထက္မႇာ ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ဆႏၵဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔အတြက္ အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခုေတာ့ အစုိးရအဖြဲ႕ကုိ အရပ္သားတစ္ဦးက ဦးေဆာင္ေနၿပီး ပါလီမန္ကလည္း ကုိယ္တုိင္အားေကာင္းေမာင္းသန္ ရပ္တည္ေနႏုိင္ပါၿပီ။ တစ္ခ်ိန္က တရားမ၀င္ ေၾကညာခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခုမႇာ ၀င္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာလည္း လႊတ္ေတာ္ အမတ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါၿပီ။ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူ ရာေပါင္းမ်ားစြာကုိလည္း ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီးသလုိ အဓမၼခုိင္းေစမႈကုိလည္း ပိတ္ပင္ၿပီးပါၿပီ။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ေတြနဲ႔ ကနဦး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈေတြ ရခဲ့ၿပီျဖစ္သလုိ ပုိလြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ စီးပြားေရးအတြက္ ဥပေဒသစ္ေတြလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီကေန႔မႇာ ကြၽန္ေတာ့္ကတိစကားကုိ တည္ဖုိ႔ ကြၽန္ေတာ္လာခဲ့တာပါ။ မိတ္ေဆြျဖစ္မႈဆုိတဲ့ လက္ကမ္းဖို႔ လာခဲ့တာပါ။ အေမရိကဟာ ရန္ကုန္မႇာ သံအမတ္တစ္ေယာက္ ရႇိေနပါၿပီ။ အေရးယူပိတ္ဆုိ႔မႈေတြ ေျဖေလ်ာ့ၿပီးပါၿပီ။ ျပည္သူေတြအတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏုိင္တဲ့ ကမၻာႀကီးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အင္ဂ်င္တစ္လုံးအျဖစ္ ပါ၀င္လည္ပတ္ ေမာင္းႏႇင္ေပးႏုိင္တဲ့ စီးပြားေရးကုိ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ကူညီေပးမႇာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီမႇတ္မႇတ္ထင္ထင္ရႇိလႇတဲ့ ခရီးဟာ အစပဲရႇိပါေသးတယ္။ အမ်ားႀကီး ေရႇ႕ဆက္သြားရဦးမႇာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ မႇိတ္တုတ္မႇိတ္တုတ္ တုိးတက္မႈေလးေတြဟာ ၿငိႇမ္းသတ္ခံရတာမ်ဳိး ျဖစ္သြားလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီမႇိတ္တုတ္မႇိတ္တုတ္ တုိးတက္မႈကေလးေတြကေန ဒီတုိင္းျပည္ရဲ႕ ျပည္သူေတြအတြက္ ေတာက္ပတဲ့ ဥတၲရၾကယ္တစ္စင္း ျဖစ္လာရပါမယ္။
ဒီအားထုတ္မႈေတြမႇာ ခင္ဗ်ားတို႔ရတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအတြက္လည္း အေရးပါသလို ကြၽန္ေတာ့္အတြက္လည္း အေရးပါပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ မတူညီတဲ့ အရပ္ေဒသေတြကေန လာၾကတာ ျဖစ္ေပမဲ့လည္း တူညီတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို မွ်ေ၀ခံစားေနၾကတာပါ။ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ကိုယ္ေရြးခြင့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယႇဥ္တြဲေနထုိင္ခြင့္၊ ပညာသင္ခြင့္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနခြင့္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ မိသားစုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ျမတ္ႏုိးခြင့္တို႔လို အိပ္မက္ေတြေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ အေကာင္အထည္မရႇိတဲ့ အိုင္ဒီယာမဟုတ္ပါဘူး။ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ မဲပံုးေတြမႇာတင္မကဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေန႔စဥ္ဘ၀ေတြမႇာပါ လူသားရဲ့တိုးတက္မႈကို ဖန္တီးေပးတဲ့ တစ္ကယ့္အရာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ့ အႀကီးက်ယ္ဆံုး သမၼေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဖရန္ကလင္ဒီနာ႐ုစဗဲ့က ဒီအမႇန္တရားကို နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကရဲ့ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ မဲတစ္မဲေပးခြင့္ထက္ ပိုတယ္လုိ႔ ဖြင့္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ မဲေပး႐ံုသက္သက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူနားလည္ခဲ့ပါတယ္။ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင့္ ေလးခုကို ကိုင္စြဲဖုိ႔ ကမၻာႀကီးကို သူေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္၊ ဆႏၵစြဲေတြကေန လြတ္ေျမာက္မႈ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈကေန လြတ္ေျမာက္မႈတုိ႔ပါပဲ။ ဒီလြတ္ေျမာက္မႈ ေလးခုဟာ တစ္ခုကိုတစ္ခု အားျဖည့္ေပးပါတယ္။ အားလံုးကို အမႇန္တစ္ကယ္ နားမလည္ဘဲ တစ္ခုကို အမႇန္တစ္ကယ္နားလည္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ရႇာတဲ့၊ ျပည္သူအားလံုးအတြက္ရႇာတဲ့ အနာဂတ္ပါပဲ။
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ခြင့္မႇာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါမႇ သာမန္လူေတြရဲ့ အသံကို ၾကားႏုိင္မႇာျဖစ္ၿပီးေတာ့ အစိုးရဟာ သူတို႔ ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႇာပါ။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမႇာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံသားေတြအားလံုးအတြက္ ကတိစကားေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ဖို႔ ရာစုႏႇစ္ ႏႇစ္ခုေက်ာ္ေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ကြၽန္ျပဳခံရသူေတြ လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ အာဖရိကန္ အေမရိကန္ေတြ မဲေပးခြင့္ရဖို႔၊ အလုပ္သမားေတြ အဖြဲ႕အစည္း ဖြဲ႕စည္းခြင့္ရဖို႔ အစရႇိသျဖင့္ေပါ့။
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း တစ္ျခားတစ္ႏုိင္ငံမႇာလည္း ပံုတူကူးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ႏုိင္ငံဟာ ျပည္သူအားလံုးရဲ႕ ခြန္အားကိုသံုးႏုိင္ရင္ သန္စြမ္းလာမယ္ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ မလိုပါဘူး။ ဒါကပဲ ႏိုင္ငံေတြေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့အခ်က္ပါ။ အဲဒါကပဲ ဘယ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ စမယ္ဆိုတာကို ျဖစ္ေစတာပါ။
ျပည္သူေတြရဲ႕ အတူတကြ စုေ၀းခြင့္ကုိ ဖိႏႇိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနမယ့္အစား အျပည့္အ၀ ေလးစားမႈေပးရပါမယ္။ ဖိႏႇိပ္ပိတ္ပင္ေနမယ့္အစား မီဒီယာအေပၚ ဆင္ဆာလႊမ္းမိုးထားတာကုိ ဆက္ၿပီး ႐ုပ္သိမ္းေပးရပါမယ္။ ဒီေျခလႇမ္းေတြကုိ ဆက္ေလ်ာက္လာႏုိင္တာနဲ႔အမွ် ခင္ဗ်ားတို႔ တုိးတက္လာႏုိင္ပါတယ္။ ျမစ္ဆုံဆည္ တည္ေဆာက္ေရးစီမံကိန္းကုိ ႏုိင္ငံသားေတြက ကန႔္ကြက္ဆႏၵျပတဲ့ အသံကုိ လ်စ္လ်ဴမ႐ႈဘဲ နားေထာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြကုိ တရားမ၀င္မလုပ္ဘဲ ပါ၀င္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲကာလ အတြင္းမႇာ မဲဆႏၵရႇင္တစ္ေယာက္က ''ကြၽန္ေတာ္တို႔မိဘေတြ၊ ဘုိးဘြားေတြ ဒီအတြက္ ေစာင့္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါမႇ ျမင္မသြားခဲ့ရပါဘူး'' လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
မဲဆႏၵရႇင္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈကုိ ကာကြယ္ဖို႔ အာဏာရႇိတဲ့သူေတြဟာ အကန႔္အသတ္ရႇိမႈေတြကုိ လက္ခံရပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေမရိကန္စနစ္က အဲဒီလုိျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာပါ။ အေမရိကဟာ ကမၻာမႇာ အင္အားအႀကီးဆုံး စစ္ေရးအင္အား ရႇိေကာင္းရႇိမယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါဟာ အရပ္ဘက္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မႇာပဲ ရႇိရပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အေမရိကန္သမၼတအေနနဲ႔ စစ္တပ္က လုပ္ေဆာင္ရမႇာကို ဆံုးျဖတ္ေပးႏုိင္ေပမဲ့ တစ္ျခားဟာေတြ သြားလုပ္ခိုင္းလို႔ မရပါဘူး။ သမၼတအေနနဲ႕သာမက တပ္မေတာ္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ပါ ကြၽန္ေတာ့္မႇာ တာ၀န္ရႇိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ျပည္သူေတြကို တာ၀န္ခံရလို႔ပါ။
အျခားတစ္ဖက္မႇာလည္း သမၼတအေနနဲ႔ တစ္ခါတရံမႇာ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခ်င္ရင္ေတာင္ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အေပၚမႇာ ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵအတုိင္း လႊမ္းမုိးလို႔ မရပါဘူး။ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ဟာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အာဏာရႇိသလို သူရဲ့ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာလည္း ရႇိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့အာဏာကို စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အာဏာကို ဘက္မွ်ေစပါတယ္။ တရားသူႀကီးအခ်ဳိ႕ကုိ ကြၽန္ေတာ္ခန႔္ရေပမယ့္ သူတို႔ဘယ္လုိ တရားစီရင္မလဲဆုိတာကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ အေမရိကမႇာ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ေနေနရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကေန သမၼတအထိ လူတုိင္းဟာ ဥပေဒေအာက္မႇာ သာတူညီမွ်ပါပဲ။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးဟာ ကြၽန္ေတာ္ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္တာ ဟုတ္မဟုတ္ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ဥပေဒအတြက္ အျပည့္အ၀ တာ၀န္ရႇိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔အေမရိကန္ရဲ့ စနစ္ကို ဘာလို႔ေျပာျပရတာလဲဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ အနာဂတ္ကို ဘယ္လိုေရာက္ေအာင္ သြားရမယ္ဆိုတာ အတြက္ပါ။ အနာဂတ္တစ္ခု၊ ဥပေဒက ျပည္သူကို တာ၀န္ခံတဲ့အတြက္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူ တစ္ေယာက္ရႇိေနရင္ေတာင္ အရမ္းမ်ားေနတဲ့၊ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္ထက္မဆုိ ဥပေဒက ပုိအားေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အနာဂတ္။ ဘယ္ကေလးမႇ စစ္သားအျဖစ္ အလုပ္မခံရတဲ့၊ ဘယ္အမ်ဳိးသမီးမႇ ႏႇိမ့္ခ်မဆက္ဆံခံရတဲ့၊ အႏၲရာယ္ျပဳရလြယ္တဲ့ သူေတြကိုေတာင္ သူတို႔ေတြက အားနည္းသူေတြျဖစ္ရင္ေတာင္ ဥပေဒက ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ အနာဂတ္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ေရာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အမ်ဳိးသားလုံျခံဳေရးကုိ အရပ္ဘက္ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မႇာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တဲ့ စစ္ဘက္ကသာ အင္အားေတာင့္တင္းေစတဲ့၊ လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္သူေတြသာ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရဖို႔ အာမခံေပးတဲ့ အေျခခံဥပေဒတစ္ခုရႇိတဲ့ အနာဂတ္၊ အဲဒီအနာဂတ္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ေရာက္ရႇိိရမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ အနာဂတ္ပါပဲ။
အဲဒီခရီးမႇာေတာ့ အရပ္ဘက္လူ့အဖြဲ႕အစည္းကုိ အားေကာင္းေစဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေထာက္အပံ့ေတြကုိ သုံးၿပီးေတာ့၊ ပေရာ္ဖက္ရႇင္နယ္ဆန္မႈနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး ျမႇင့္တင္ဖို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ စစ္ဘက္ကုိ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းၿပီးေတာ့၊ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈရႇိတဲ့ ဒီမုိကေရစီျဖစ္လာဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ တုိးတက္ေအာင္ အားထုတ္မႈေတြမႇာ မိတ္ဖက္ဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ အေမရိကဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ေျခလႇမ္းတုိင္းကုိ ေထာက္ပံ့ကူညီေပးသြားမယ္။ ခရီးစဥ္ အရႇိန္ျမင့္လာတာနဲ႔အမွ် ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ဒုတိယလြတ္ေျမာက္မႈျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာ ဆႏၵေတြက လြတ္ေျမာက္မႈဆိုတဲ့ ယံုၾကည္မႈကို ခ်ဥ္းကပ္လာႏုိင္ေအာင္ ကူညီလာႏုိင္လိမ့္မယ္။
ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနတဲ့ အစာအိမ္ေတြအတြက္ အာဏာမဲ့ျဖစ္မႈဆိုတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္နဲ႔ အစားထိုး႐ံုနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သမုိင္းကျပေနတာက ျပည္သူေတြရဲ့ အစိုးရ၊ ျပည္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အစိုးရ၊ ျပည္သူေတြအတြက္ျဖစ္တဲ့ အစိုးရေတြဟာ ခ်မ္းသာ၀ေျပာမႈဆိုတာကို ေပးစြမ္းႏုိင္႐ံုထက္ပိုၿပီး အားႀကီးတယ္ ဆိုတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ မိတ္ဖက္ျဖစ္မႈကို ရႇာေဖြေနတာပါ။
သာမန္ျပည္သူေတြက သူတို႔ရဲ့အနာဂတ္အတြက္ ေျပာပိုင္ခြင့္ရႇိရပါမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ေျမကို ခင္ဗ်ားတို႔လက္ထဲက ယူသြားလို႔မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြမႇာ ေသခ်ာရမႇာက ဒီႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြမႇာ အေျခခံက်တဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈ အမ်ားစုရႇိရပါမယ္။ ခင္ဗ်ားေနၿပီး ခင္ဗ်ားအလုပ္လုပ္တဲ့ ေျမနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပိုင္ဆိုင္မႈ ေခါင္းစဥ္တစ္ရပ္ရႇိရမဲ့ အခြင့္အေရး ရႇိပါတယ္။
အရည္အခ်င္း အစြမ္းအစေတြ ထုတ္သံုးႏိုင္လာတဲ့အခါ အခြင့္အလမ္းေတြဟာလည္း လူတိုင္းအတြက္ ဖန္တီးႏုိင္လာပါလိမ့္မယ္။ အေမရိကဟာ ဒီမႇာစီးပြားေရးလုပ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြအေပၚ ပိတ္ပင္ထားမႈကို ဖယ္ရႇားေပးလိိုက္ပါၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔ အစိုးရကလည္း ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကန႔္သတ္ခ်က္ေတြကို ဖယ္ရႇားေပးလုိက္ၿပီ ျဖစ္သလို စီးပြားေရးတံခါးဖြင့္ဖို႔ ေျခလႇမ္းေတြ လႇမ္းေနပါၿပီ။ အခုေနအခါမႇာ ခင္ဗ်ားတို႔နယ္ျခားေတြကို ျဖတ္ၿပီး ဓနဥစၥာေတြ ပိုၿပီးစီးဆင္းလာပါၿပီ။ အဲဒါဟာ လူအေျမာက္အမ်ားရဲ့ ဘ၀ေတြကို ျမင့္မားေစလာမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုစီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမ်ဳိးမႇာ လူတိုင္းမႇာ အခြင့္အေရးရႇိၿပီး ခင္ဗ်ားႀကိဳးစားရင္ ခင္းဗ်ားေအာင္ျမင္မယ္ဆိုတာမ်ဳိး ရႇိလာရင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာတာနဲ႔အတူ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ တိုးတက္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီလိုဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမ်ဳိးဟာ အက်င့္ပ်က္ခ်စားမႈဆိုတာကို ေနာက္ခ်န္ထားႏိုင္ပါမႇ ဖန္တီးႏုိင္မႇာပါ။ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈကေန အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးႏုိင္ဖို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရႇိတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ကို ဖန္တီးျမႇင့္တင္ရမႇာ ျဖစ္သလို ပုဂၢလိကပိုင္ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္ကိုလည္း ျမႇင့္တင္ရမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဥပမာ စံျပဳအေနနဲ႔ဆိုရင္ အေမရိကက ေျပာေနတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမႇာ ကုမၸဏီေတြ အလုပ္လုပ္လုပ္ရင္ ကုမၸဏီေတြမႇာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျမင့္မားတဲ့ စံႏႈန္းေတြရႇိရပါမယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းငယ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔၊ အေသးစား စြန႔္ဦးတီထြင္ လုပ္ငန္းရႇင္ေတြကိုခြင့္ျပဳတဲ့ စီးပြားေရးကို ဖန္တီးေပးဖို႔၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရႇင္ငယ္ေတြ အားေကာင္းလာဖို႔၊ အလုပ္သမားေတြ သူတို႔ရတာကို သူတို႔ စုေဆာင္းႏုိင္ဖို႔ ကမၻာ့ဘဏ္လို အဖြဲ့အစည္းေတြနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မၾကာေသးမီက ခင္ဗ်ားတို႔အစိုးရက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပြင့္လင္းအစိုးရ မိတ္ဖက္ျပဳမႈလို႔ေခၚတဲ့ အစီအစဥ္မႇာ ပါ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳဆိုရမႇာပါ။ ဒါမႇ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရမႇာ ျဖစ္သလို ပိုက္ဆံေတြ ဘယ္လိုသုံးတယ္။ အစိုးရစနစ္ ဘယ္လိုလည္ပတ္တယ္ဆိုတာ တိတိက်က် နားလည္လာမႇာပါ။
အထက္က ေျပာခဲ့တာေတြ အားလုံးအတုိင္း ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ အသံေတြကို အစိုးရက ၾကားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြျပည္စုံဖို႔ အေ၀းႀကီး လိုဦးမႇာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟာ ငတ္မြတ္ေနသူေတြ၊ ဖ်ားနာေနသူေတြ၊ လ်ပ္စစ္မီး ဒါမႇမဟုတ္ ေရမရႇိဘဲ ေနေနရသူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀ ေတြအထိ ေရာက္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို့ အေမရိကန္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔အတူ လက္တြဲၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔အပိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔လုပ္မယ္လို႔ ေျပာတာပါ။
ဒီကေန႔မႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဦးေဆာင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေအဂ်င္စီတစ္ခုျဖစ္တဲ့ USAID ရဲ႕ မစ္ရႇင္တစ္ခုကို ဒီႏုိင္ငံမႇာ ျပန္လည္ထူေထာင္လိုက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ တစ္ခ်ိန္က အာရႇရဲ႕ စပါးက်ီျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီႏိုင္ငံကို ကူညီရာမႇာ၊ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံသားေတြကို ေကြၽးေမြးႏုိင္စြမ္းနဲ႔ နာမက်န္းသူေတြကို ကုသႏိုင္စြမ္းကို ျပန္လည္ထူေထာင္ရာမႇာ၊ ဒီႏုိင္ငံက ကေလးေတြကို ပညာသင္ၾကားရာမႇာ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ခင္ဗ်ားတို႔ ဆက္သြားေနတဲ့အခ်ိန္မႇာ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကရက္တစ္ အဖြဲ့အစည္းေတြကို တည္ေထာင္ရာမႇာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ မိတ္ဖက္အေနနဲ႔ ကူညီခ်င္ပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံဟာ သဘာ၀သယံဇာတေတြနဲ႔ ထင္ရႇားတဲ့ ႏိုင္ငံပါ။ ဒီသယံဇာတေတြကို အလြန္အက်ဴး ထုတ္ယူျခင္းကေန ကာကြယ္ေပးရပါမယ္။ ကမၻာ့စီးပြားေရးမႇာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အႀကီးမားဆုံး သယံဇာတရင္းျမစ္ဆိုတာ အဲဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္သူေတြပဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမ့လို႔မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျပည္သူေတြကို ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံျခင္းနဲ႔ပဲ ဒီႏိုင္ငံဟာ ပိုမိုသာယာ၀ေျပာမႈဆိုတဲ့ တံခါးကို ဖြင့္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အလားအလာေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေပးတယ္ဆိုတာဟာ အဲဒီႏုိင္ငံက ျပည္သူအားလုံးရဲ႕ အားေကာင္းမႈ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အားေကာင္းမႈေပၚမႇာ မႇီတည္ေနလို႔ပါပဲ။
ပညာေရးဟာ အေမရိကန္အနာဂတ္အတြက္ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္သလို ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္လည္း ေသာ့ခ်က္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မို့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ေနသလို ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ေရႇ႕ဆက္လုပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခြင့္အလမ္းေတြခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ အျပန္အလႇန္ဖလႇယ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံက ေက်ာင္းသားေတြ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကိုလာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဆီက သင္ယူေစခ်င္သလို အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြလည္း ဒီကိုလာၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ဆီက သင္ယူေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီအမႇန္တရားကေန ကြၽန္ေတာ္ဆက္ၿပီး ဦးတည္ေျပာခ်င္တာက ေရႇ႕မႇာေျပာခဲ့တဲ့ တတိယလြတ္ေျမာက္မႈပါပဲ။ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ ဆိုတာပါ။ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တာ ခင္ဗ်ားကိုးကြယ္ခြင့္ ဆိုတာဟာ အေျခခံက်တဲ့ လူသားဂုဏ္သိကၡာ အခြင့္အေရးပါပဲ။
ဒီႏုိင္ငံဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံလိုပဲ မတူကြဲျပားစြာ တည္ရႇိမႈနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေပး ခံထားရပါတယ္။ လူတိုင္းဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူပါဘူး။ လူတိုင္းဟာ တစ္ေဒသတည္းက လာတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းဟာ တစ္မ်ဳိးတစ္စားတည္း ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ၿမိဳ႕ငယ္ေတြမႇာ ဘုရားပုထိုးေတြ၊ ဗလီေတြ၊ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းေတြ ေဘးခ်င္ယႇဥ္ တည္ရႇိေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ သမိုင္းဇာတ္လမ္းမႇာ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ဳိးစုေတြ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဒီနယ္ျခားမ်ဥ္းေတြၾကားမႇာပဲ မေရတြက္ႏိုင္တဲ့ အသက္ေတြ ေသေၾကပ်က္စီးေစတဲ့၊ မိသားစုေတြ တစ္ကြဲတစ္ျပားဆီျဖစ္ေစတဲ့၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြကို ကြဲျပားသြားေစတဲ့ ကမၻာေပၚမႇာ အရႇည္ၾကာဆုံး ပုန္ကန္ထႂကြမႈေတြျဖစ္ပြားေနတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ခဲ့ရၿပီးျဖစ္သလို အဲဒါဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ လမ္းေၾကာင္းမႇာ ၾကားခံေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။
အမ်ဳိးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး မေအာင္ျမင္ဘဲ ဘယ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမႇ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) အခုေနအခ်ိန္အခါဟာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတြကေန အရႇည္တည္တဲ့ အေျခခ်ေနထိုင္မႈအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔၊ ပဋိပကၡေတြ ရႇိေနဆဲျဖစ္တဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္လို ေနရာမ်ဳိးေတြမႇာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ လုပ္ဖို႔အတြက္ တကယ္ကို ေကာင္းတဲ့အခြင့္အလမ္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ အခိုက္အတန႔္ပါပဲ။ ဒီအားထုတ္မႈေတြဟာ ပိုၿပီး မွ်တရႇည္ၾကာတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီကို ဦးတည္သြားရပါမယ္။ လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာ အကူအညီေတြ လိုအပ္တဲ့သူေတြကို ကူညီဖို႔ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့သူေတြ အိမ္ျပန္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးရႇိဖို႔ ဆိုတာလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ ရခိုင္ျပည္နယ္မႇာ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၾကည့္ၾကည့္ပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဒုကၡေတြအမ်ားႀကီး ႀကဳံခဲ့ရသလို တင္းမာမႈအႏၲရာယ္ေတြ ဆက္ရႇိေနမယ့္ အလားအလာေတြလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။ ကာလရႇည္ၾကာစြာပဲ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု ရခိုင္ေတြအပါအ၀င္ ဒီျပည္နယ္က ျပည္သူေတြဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ ဖိႏႇိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကို ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အျပစ္မဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈအတြက္ ႁခြင္းခ်က္ဆုိတာမရႇိပါဘူး။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔မႇာ ရႇိသလို ကြၽန္ေတာ္တို႔မႇာ ရႇိသလို တူညီတဲ့ လူ့ဂုဏ္သေရဆိုတာ ရႇိပါတယ္။
အမ်ဳိးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ အခ်ိန္ယူရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူသားမ်ဳိးႏြယ္တစ္ခုလုံးရဲ႕ ကံၾကမၼာအတြက္ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကံၾကမၼာအတြက္ ဥပေဒမဲ့ ျပဳမူမႈေတြကို ရပ္တန႔္ဖို႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ရပ္တန႔္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ တရားမမွ်တတဲ့ ကိစၥေတြကို ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရႇိစြာနဲ႔ ေျဖရႇင္းဖို႔၊ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ ကူညီမႈနဲ႔ ႏုိင္ငံသားျဖစ္မႈဆိုတဲ့ ကိစၥေတြကို ေျဖရႇင္းဖို႔ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားတာကို ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရႇ႕ဆက္တဲ့ေနရာမႇာ ကမၻာႀကီးဟာ အဲသလို အျမင္မ်ဳိးကို ေထာက္ပံ့ေပးမႇာပါ။
ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ ႏိုင္ငံသားသတ္မႇတ္ေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ေနရပါတယ္။ အေမရိကဟာ ဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အႀကီးအက်ယ္ အျငင္းပြားမႈေတြ ရႇိခဲ့ၿပီး ဒီေန႔အထိလည္း ဆက္ရႇိေနတုန္းပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့ေနရာ အႏႇံ႕အျပားကလာတဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်သူေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္လို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သင္ယူႏိုင္ခဲ့တာက တခ်ဳိ႕ေသာ မူ၀ါဒေတြဟာ တစ္ကမၻာလုံးအတြက္ မႇန္ကန္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုပုံရႇိတယ္။ ခင္ဗ်ားဘယ္က လာတယ္။ ခင္ဗ်ားဘယ္ဘာသာေရးကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ လူတိုင္းေပၚမႇာ က်င့္သုံးႏိုင္တဲ့ မူ၀ါဒေတြပါ။ သူတို႔ ဘယ္သူျဖစ္တယ္၊ သူတို႔ ဘယ္ကေနလာတယ္ဆိုတာ သက္သက္ေၾကာင့္ သူတို႔မိသားစုေတြကို ထိခိုက္မယ့္ သူတို႔အိမ္ေတြ မီးေလာင္ခံရမယ့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြမရႇိဘဲ လူေတြေနထိုင္ခြင့္ပါပဲ။
ဒီႏုိင္ငံက ျပည္သူေတြကပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ျပည္ေထာင္စုကို ဖြင့္ဆိုခြင့္ အျပည့္အ၀ ရႇိပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ဆိုတာ ဘယ္လိုဆိုတဲ့ ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို ဖြင့္ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္မႇာရႇိတဲ့ ယုံၾကည္မႈက မတူကြဲျပားျခားနားမႈေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔အေနနဲ႔ အားနည္းခ်က္အျဖစ္ မျမင္ဘဲ ခြန္အားအျဖစ္ ကိုင္စြဲႏုိင္တယ္ဆိုတာပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔တိုင္းျပည္ဟာ မတူကြဲျပား ယဥ္ေက်းမႈေတြေၾကာင့္ အားေကာင္းလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအခြင့္အေရးကို အရယူရပါမယ္။ ဒီခြန္အားကို အသိအမႇတ္ျပဳရပါမယ္။
ကြၽန္ေတာ္ ဘာလို႔ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ တိုင္းျပည္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ဘ၀က ဒါကို သင္ၾကားေပးလိုက္လို႔ပါ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ ခရစ္ယာန္ေတြ၊ ဂ်ဴးေတြ၊ မြတ္စလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴနဲ႔ ဘယ္ဘာသာကိုမႇ မယုံၾကည္သူေတြ စုေပါင္းေနထိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ အေၾကာင္းကို ဘာသာစကားတိုင္းက ပုံသြင္းေပးၿပီး ယဥ္ေက်းမႈတိုင္းက ႂကြယ္၀ေစပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားမႈေတြရဲ႕ ခါးသီးမႈကို ျမည္းစမ္းခဲ့ၾကရၿပီးပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သမိုင္းက လူေတြရဲ႕ႏႇလုံးသားထဲက မုန္းတီးမႈေတြ ေလ်ာ့က်ၿပီး လူမ်ဳိးႏြယ္ေတြနဲ႔ လူမ်ဳိးစုေတြအၾကား ခြဲျခားသတ္မႇတ္ထားတဲ့ မ်ဥ္းေတြပ်က္ျပယ္သြားတဲ့အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ျပသခဲ့ပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ဘာမ်ားက်န္ရစ္ခဲ့ပါသလဲ။ အေမရိကမႇာ ႐ိုးရႇင္းတဲ့ အမႇန္တရား တစ္ခုပဲက်န္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားႀကီးထဲမႇာမႇ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ တစ္ႏိုင္ငံတည္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ျပည္သူတစ္ရပ္တည္း ဆိုတာပါပဲ။ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ဒီအမႇန္တရားဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ယူနီယံကို ပိုၿပီးအင္အားေကာင္းေအာင္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းေတြကို ခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီကမၻာမႇာ ၾသဇာအႀကီးဆံုးႏိုင္ငံရဲ့ သမၼတအေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔အေရွ႕မႇာ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေနပါတယ္။ ‘ဒါေပမဲ႕ ကြၽန္ေတာ့ အသားအေရာင္ဟာ တစ္ခါတုန္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ မဲေပးခြင့္ကို ျငင္းဆိုေနခဲ့တယ္ ဆိုတာကို အသိအမႇတ္ျပဳေပးပါ။ ဒီလိုအသိအမႇတ္ျပဳလိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ သူ႔ရဲ့ကြဲျပားမႈေတြကို ေက်ာ္လြန္ႏုိင္ခဲ႕သလို ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ကြဲျပားမႈေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ေက်ာ္လြန္ႏုိင္မယ္ဆိုတဲ့ အသိတစ္ခုကို ေပးမႇာပါ။ ဒီနယ္နိမိတ္ပိုင္နက္အတြင္းမႇာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူသားတိုင္းဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ႏိုင္ငံအေၾကာင္းရဲ့ တစိတ္တပိုင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုခင္ဗ်ားတို႔က လက္ခံႀကိဳဆိုရမႇာပါ။ ဒီလိုကြဲျပားမႈေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔က အသိအမႇတ္ ျပဳမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ အားနည္းခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာခြန္အားပါ။ ဒီေန႔ကြၽန္ေတာ္ေဆြးေႏြးမယ့္ ေနာက္ဆံုးေသာ လြတ္လပ္မႈဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႕ေနရာကို ေရာက္လာပါၿပီ။ ဒါဟာ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းေတြကေန လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ျပည္သူေတြအားလံုးရဲ့ အခြင့္အေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းဆိုတာဟာ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ လူသားနဲ႔ သူတို႔ရဲ့အိပ္မက္ေတြၾကားထဲမႇာ အင္အားပဲျဖစ္ပါတယ္။ ပဋိပကၡေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕တာ။ စစ္ပြဲေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕တာ။ အတိတ္နဲ႔ မတူေတာ့တဲ႕ အနာဂတ္ကို ေၾကာက္ရြံ႕တာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ေနရာခ်ထားတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕တာ။ ပံုစံမတူတဲ့ လူေတြကို၊ ေနရာမတူတဲ့ လူေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕တာ။ ကိုးကြယ္မႈပံုစံမတူတဲ့ လူေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕တာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူ႔ရဲ့ အေမႇာင္မိုက္ဆံုးကာလ အက်ဥ္းခ်ခံထားရစဥ္မႇာ သူဟာေၾကာက္ရြံ႕မႈမႇ လြတ္ေျမာက္ေရးအေၾကာင္းကို အက္ေဆးေရးခဲ့ပါတယ္။ အာဏာကို စြဲကိုင္ထားတဲ့ ပ်က္စီးေနတဲ့ လူေတြက ႐ႈံးနိမ့္မႇာကို ေၾကာက္ရြံ႕ၾကတယ္လို႔ သူကေျပာခဲ့ပါတယ္။ 'အာဏာကို စြဲကိုင္ထားတဲ့ ပ်က္စီးေနတဲ့ လူေတြက ႐ႈံးနိမ့္မႇာကို ေၾကာက္ရြံ႕တယ္။ အာဏာကို အသုံးခ်ၿပီး ပ်က္စီးေနတဲ႕သူေတြက အာဏာရဲ့ ဖိစီးႏႇိပ္စက္မႈကို ေၾကာက္ရြံ႕ပါတယ္'။
‘ဒီေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ေနာက္က်န္ရစ္ေစခဲ့ ႏိုင္ပါတယ္။ အာဏာဟာ ျပည္သူေတြရဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕မႈဆီက လာတာမဟုတ္ဘဲ ျပည္သူေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆီကေန လာတာဆိုတာကို နားလည္လာေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ေနရပါၿပီ။ အခုအခ်ိန္ဟာ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ရႇိလာၿပီး အေျပာင္းအလဲေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေနရမယ္လို႔၊ ခုခ်ိန္ဟာ ကြဲျပားျခားနားေနရမယ္လို႔ အခုိင္အမာဆုိေနတဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ေနရပါၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရးခဲ့သလို 'ေၾကာက္ရြံ႕မႈဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူသားရဲ့ သဘာ၀အေျခအေန မဟုတ္ဘူးဆိုတာ' ကို ကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕မႈဟာ ဒီႏိုင္ငံမႇာ ဘ၀ရဲ့ သဘာ၀အေျခအေန မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ကမၻာကို ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီေန႔ေဖာ္ျပေနပါၿပီ။
အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ဒီမႇာ ရႇိေနတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ရန္ကုန္ကို လာခဲ့တာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ဒီေဒသအတြက္သာမက ကမၻာအတြက္ပါ အေရးႀကီးတဲ့ အရာေတြ ဒီမႇာျဖစ္ေပၚေနတာပါ။ လူေတြအမ်ားႀကီးကို အားက်ေစႏိုင္တဲ့ ခရီးတစ္ခုကို ခင္ဗ်ားတို႔ သြားေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဟာ ပိုေကာင္းတဲ့ ေနရာတစ္ေနရာကို ေျပာင္းလဲႏိုင္မလားဆိုတာအတြက္ ဒါဟာ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုပါ။
အေမရိကန္ဟာ ပစိဖိတ္ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အနာဂတ္ဟာ ပစိဖိတ္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနာက္တိုင္းက ျပည္သူေတြနဲ႔ စည္းေႏႇာင္ထားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စီးပြားေရး ျပန္လည္ဦးေမာ့လာရင္ ႀကီးမားလႇတဲ့ တိုးတက္မႈႀကီးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရႇာေတြ႕မယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ့ ေနရာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒေတြကို စစ္ပြဲေတြက ဆယ္စုႏႇစ္တစ္ခုၾကာေအာင္ လႊမ္းမိုးထားတာ အဆံုးသတ္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီေဒသဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတစ္ရပ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြအတြက္ ဗဟိုခ်က္ျဖစ္လာမႇာပါ။
ဒီအေရႇ႕ေတာင္အာရႇမႇာ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြအၾကား ေပါင္းစည္းညီညြတ္မႈ အလားအလာေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ သမၼတအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အာဆီယံကို လက္ခံႀကိဳဆိုရတာ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ရႇိပါတယ္။ ဒီီေဒသမႇာ အင္ဒိုနီးရႇားမႇာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ငယ္ဘ၀အခ်ိန္အမ်ားစု ကုန္ဆံုးခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ထက္ပိုပါတယ္။
အာဆီယံနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေတြဟာ ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေတြဟာ တိုးတက္ေနၿပီး ဒီႏိုင္ငံေတြမႇာ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ထြန္းေနပါတယ္။ အစိုးရေတြဟာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ေနၾကပါတယ္။ သမုဒၵရာေတြ၊ ကြၽန္းေတြ၊ သစ္ေတာေတြ၊ ၿမိဳ႕ ေတြ၊ လူမ်ိဳးစံု၊ ဘာသာစံု ျဖန႔္က်က္ထားတဲ့ မတူကြဲျပားမႈေတြအေပၚမႇာ တိုးတက္မႈေတြကို တည္ေဆာက္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ မတူညီမႈေတြကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး အျပန္အလႇန္ေလးစားမႈနဲ႔ ႏႇစ္ဦးႏႇစ္ဖက္ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္ ၂၁ ရာစုဟာ ဘယ္လိုျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို ျပသႏိုင္မႇာပါ။
ဒီရန္ကုန္ကေန အာရႇအတြက္ ကြၽန္ေတာ္သတင္းစကားတစ္ခု ပါးခ်င္ပါတယ္။ အတိတ္ရဲ့ အက်ဥ္းခ်မႈေတြကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုစရာ မလိုပါဘူး။ အနာဂတ္ကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယားရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာတစ္ခု ကြၽန္ေတာ္ကမ္းလႇမ္းထားပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ႏ်ဴးကလီးယားလက္နက္ေတြကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ တိုးတက္မႈလမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ဖို႔ပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အေမရိကန္က လက္ဆန႔္တန္းထားတာကို ေတြ႕ရမႇာပါ။
၂၀၁၂ ခုႏႇစ္မႇာ အေရ့ႇ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ ကြဲလြဲမႈေတြအေပၚ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဖက္တြယ္ထားဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျမာက္ဘက္က အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္ရဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ တိုးတက္မႈကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ အေနာက္ဘက္က အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကုလသမဂၢမႇာ အေမရိကန္ဟာ ႏိုင္ငံႀကီးႀကီးေသးေသး ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ႔မဆို ေဆာင္ရြက္ၿပီး ပိုၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ပိုသာယာ၀ေျပာတဲ့ ပိုၿပီးေတာ့ တရားမွ်တတဲ့ ပိုၿပီးေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့ ကမၻာတစ္ခုအတြက္ ျဖည္႕ဆည္း ေဆာင္ရြက္သြားမႇာပါ။ အဲဒါအျပင္ အေမရိကန္ဟာ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒရဲ့ ၀တၲရားေတြ သူ႔ႏိုင္ငံျပည္သူေတြရဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားတဲ့ ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ႔မဆို မိတ္ေဆြျဖစ္သြားမႇာပါ။
‘ဒီလိုႏုိင္ငံကို ဒီလိုကမၻာကို ဒီသမိုင္း၀င္ၿမိဳ႕မႇာ ခင္ဗ်ားတို႔ စတင္တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါတယ္။ အထီးက်န္ေနခဲ့တဲ့ ‘ဒီႏိုင္ငံဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနဲ႔ ဒီမိုကေရစီလက္ခ်င္းယႇက္သြားေနတဲ့ ခရီးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သြားေနၿပီဆိုတာနဲ႔ နိဒါန္းသစ္တစ္ခုရဲ့ စြမ္းအားကို ကမၻာကို ျပသႏိုင္မႇာပါ။ ‘ဒီႏိုင္ငံမႇာ ခင္ဗ်ားတို႔ ခုဒီမႇာထိုင္ေနၾကတဲ့ သူေတြလို အခြင့္အေရးကို မခံစားႏိုင္တဲ့လူေတြ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ရႇိေနတယ္ဆိုတာ သိထားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာပါ။ လွ်ပ္စစ္မီးမရတဲ့ သူေတြ သန္းခ်ီရႇိေနပါတယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံထားရၿပီး လြတ္ေျမာက္လာဖို႔ ေစာင့္စားေနရတဲ့ လူေတြရႇိေနဆဲပါ။ ဒုကၡသည္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ဟုိးမိုးကုတ္စက္၀ိုင္းမႇာရႇိေနတဲ့ တစ္စုံတစ္ရာျဖစ္ေနဆဲ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမႇာ ေနေနရတဲ့ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျပည္သူေတြရႇိေနပါတယ္။
ဆင္းရဲေနၾကတဲ့သူေတြ၊ ၀ိုင္းပယ္ခံထားရတဲ့သူေတြ၊ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးသြားၾကတဲ့သူေတြ၊ ေမ့ေလ်ာ့ခံထားရတဲ့ သူေတြ အပါအ၀င္ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔အတူ အေမရိကန္ ရႇိေနပါတယ္ဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အသံကို လူတိုင္းက ၾကားႏိုင္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဦးေႏႇာက္ထဲမႇာ ခင္ဗ်ားတို႔အေၾကာင္းကို သယ္ေဆာင္ထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ႏႇလံုးသားထဲမႇာ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို သယ္ေဆာင္ထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီ ၂၁ ရာစုမႇာ နည္းပညာ က်ယ္ျပန႔္လာမႈ၊ အတားအဆီးေတြ ၿပိဳလဲလာမႈ၊ လြတ္လပ္မႈရဲ့ ေရွ႕တန္းမ်က္ႏႇာစာေတြဟာ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းၾကားမႇာတင္ ျဖစ္ထြန္းေနတာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ လူတစ္ဦးခ်င္းၾကားမႇာ ျဖစ္ထြန္းေနလို႔ပါပဲ။
အက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦးက သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြကို ေျပာတဲ့အခါမႇာ အခုလို ထည္႕ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ 'ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ အလုပ္ပဲ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအတြက္တင္ မဟုတ္ဘူး။' အေမရိကန္မႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာေလ့ရႇိတာက ဒီမိုကေရစီအတြက္ အေရးႀကီးဆံုး ႐ံုးဟာ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ့ ႐ုံးပါ။ သမၼတမဟုတ္သလို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြပါ။
‘ဒီခရီးစဥ္ဟာ အလြန႔္အလြန္ထူးျခားၿပီး ခက္ခဲတဲ့ စိန္ေခၚမႈျပင္းထန္တဲ့ တစ္ခါတစ္ရံမႇာ စိတ္႐ႈပ္စရာေကာင္းလႇတဲ့ ခရီးစဥ္လို႔ ထင္ေကာင္းထင္မႇာပါ။ အဆုံးမႇာေတာ့ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ဘာလဲလို႔ အဓိပၸာယ္ဖြင္႕ဆိုရမႇာက ဒီႏုိင္ငံရဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြပါပဲ။ စစ္မႇန္တဲ့ ေတာ္လႇန္ေရးစိတ္ဓာတ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ႏႇလုံးသားကိုယ္စီမႇာ စတင္ခဲ့ၾကတဲ႕အတြက္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ လြတ္လပ္မႈကို ဖမ္းဆုပ္ရမယ့္ သူေတြပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာက ျပသခဲ႕ၾကတဲ့ သတၲိမ်ဳိးကို လိုအပ္ေနပါတယ္။
စိန္ေခၚမႈႀကီးေတြကေတာ့ ေရွ႕ခရီးမႇာ ရႇိေနမႇာပါ။ အေျပာင္းအလဲရဲ့ အင္အားကို ေတာင္႕ခံေနၾကတဲ႕ သူေတြလည္း ရႇိေနမႇာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံဟာ ေနာက္ျပန္မလႇည့္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ တစ္စုံတစ္ရာ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ၿပီးေတာ့ ဒီႏုိင္ငံကို ျမႇင့္တင္ႏုိင္တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့ ဆႏၵ၊ ကမၻာအတြက္ ဧရာမ ဥပမာတစ္ခု ျဖစ္လာမယ္ဆိုတဲ့ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဒီမႇာရႇိေနတာပါ။ အဲဒါေတြအျပင္ ဒီခရီးရႇည္ႀကီးမႇာ အေမရိကန္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔အတူ မိတ္ဖက္အျဖစ္ ရႇိေနမႇာပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။(ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာၾကား)
No comments:
Post a Comment