ေၾသာ္ ... လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား
အိုရ နာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္။
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္၏ မ်ဳိးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဉာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(အိုးေ၀မဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၅ - အမွတ္ ၁၊ ဒီဇင္ဘာလ - ၁၉၃၅ ခုႏွစ္)
No comments:
Post a Comment