ထာဝရမိတ္ေဆြ တစ္ခဏမိတ္ေဆြ

မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုသည္မွာ ခက္ခဲဆံုးအခ်ိန္တြင္ မိမိတို ့ႏွင့္အတူရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ လူမႈသဘာဝမွာ သာရာစီး၊ ေပ်ာ္သလိုေန၊ အခြင့္ထူးရ စသည့့္အခ်က္မ်ားရွိေနမွသာ မိမိတို႔ႏွင့္အတူတကြရွိေနတတ္ေပသည္။ လက္ေတြြ ့ဘဝနယ္ပယ္တြင္ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းမ်ား ေတြ ့ႀကံဳလာပါက ထိုသူတို ့ထံမွ ဖယ္ခြာသြားတတ္ၾကသူမ်ားမွာ တစ္ခဏတာမိတ္ေဆြဟု ေခၚသည့္ မိတ္ေတြတုမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ ့ကလည္း ေတာ္သလိုေန၊ လြယ္သလိုလုပ္၊ ဘာသိဘာသာေနသြားတတ္သူမ်ားမွာလည္း တစ္ခဏမိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕မွာ အဆင္ေျပေျခ်ာေမြ ့ေနၿပီး အလိုလိုက္အႀကိဳက္ေဆာင္ေနလွ်င္ အႀကိဳက္ေတြ႕ၾကေသာေၾကာင့္ အလြန္ခင္မင္စရာေကာင္းသူပါပဲဟု ဆိုေလသည္။ ထိုသူသည္ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ႏွင့္ အခန္ ့မသင့္ျဖစ္ၿပီး သေဘာထားကဲြလဲြသြားလွ်င္မူ ထိုသူထံမွ ဖယ္ခြားတတ္ၾကေလသည္။ ထို ့သို ့ေသာ မိတ္ေဆြသဂၤမ်ားမွာ လူမႈဘဝတြင္ မ်ားမွမ်ားေပသည္။ တစ္ခါျမင့္မားေနစဥ္ အခါတြင္လည္း အလြန္ပင္ေလးစားခ်စ္ခင္ဖြယ္ ေကာင္းပါဘိဟု ဆိုၾကျပန္ေသးသည္။ ထိုသူနိမ့္ပါးသြားေသာအခါတြင္ ဖုတ္ေလသည့္ ငါးပိ ရွိသည္ဟုပင္ မထင္ေတာ့ဘဲ လမ္းေတြ႕လွ်င္ပင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားတတ္ ၾကေလသည္။ အမွန္တကယ္ မိတ္ေဆြေကာင္းတို ့သည္ မိမိခံစားရသည္တို ့ကုိ နားလည္ေပးျခင္း၊ မိမိႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲကုိ ဝိုင္းဝန္းေျဖရွင္းေပးျခင္း မည္သည့္အေျခအေနတြင္ ေရာက္ေနသည္ျဖစ္ေစ ႏႈတ္၏ေဆာင္မျခင္း၊ လက္၏ေဆာင္မျခင္းတို ့ကုိျပဳေလသည္။ မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုသည္မွာ အခက္အခဲဆံုးအခ်ိန္တြင္ မိမိႏွင့္အတူရွိေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မိမိကုိလည္း အခက္အခဲႀကံဳေအာင္ မည္သို ့မွ်ျပဳမူသည့္သူ မဟုတ္ေခ်။ ထို ့အျပင္ မိတ္ ေဆြေကာင္းတို ့သည္ မိမိမိတ္ေဆြ၏ နဂိုရွိၿပီးသားပံုစံအတိုင္းပင္ လက္ခံၾကသည္။ အရွိ အတိုင္းျဖစ္တည္ေနသည္ကုိ လက္ခံၾကသည္။ အရွိအတိုင္းျဖစ္တည္ေနသည္ကုိ လက္ခံ ၾကသည္။ စိတ္သေဘာထားမွာ တစ္သမတ္တည္းရွိၿပီး မည္သည့္အေျခအေနေရာက္ေရာက္ ေျပာင္းလဲမသြားေခ်။ အခ်ဳိ႕မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ားမွာ ပိုမိုၿပီး ျမင့္ျမတ္သာလြန္ၾကေပသည္။ မည္သူတရာပ်က္ ပ်က္ ကုိယ္မပ်က္ဘဲ အဆိုပါမိတ္ေဆြ ဖယ္ခြာသြားေသာ္လည္း ခြင့္လြတ္တတ္သည္းခံတတ္ ၾကသည္။ အဆိုပါမိတ္ေဆြက မိမိကုိျပန္လည္ ရန္တံုမူလွ်င္လည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံစား ေပးတတ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါမိတ္ေဆြေကာင္း၊ မိတ္ေဆြတုတို ့သည္ ေလာကလူ႕ ရြာတြင္ ရွိတတ္ၾကရာတြင္ အခ်ဳိ႕မိတ္ေဆြတို ့သည္ မိတ္ေဆြေကာင္း၊ မိတ္ေဆြမေကာင္း မခဲြ ျခားတတ္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တတ္ၾကသျဖင့္ မိမိ၏ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ျဖင့္ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာ ေဝဖန္ ပိုင္းျခားတတ္ရမည္ ျဖစ္ေလသည္။ သို ့မဟုတ္ပါမူ မိတ္ေဆြတုကုိ မိတ္ေဆြစစ္ဟု ထင္ျမင္ ေပါင္းသင္းမိၿပီး ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္း၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္တတ္ၾကသည္ကုိ လူမႈ႕ဘဝနယ္ပယ္ တြင္ ေတြ ့ရတတ္ေလသည္။ လူမႈေရးက်င့္ဝတ္မ်ားတြင္ မိတ္ေဆြက်င့္ဝတ္ ငါးပါးရွိရာတြင္- ( ၁ ) မိမိတတ္နိုင္သေလာက္ ေပးကမ္းခ်ီးျမွင့္ျခင္း၊ ( ၂ ) ကိုယ့္ေအာက္သို ့မနွိမ္ခ်ပဲ ကိုယ္ႏွႈင့္တန္းတူထားကာ ဆက္ဆံျခင္း။ ( ၃ ) ႏွစ္ဦးႏွစ္ဝ ႀကီးပြားရန္အတြက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တတ္ျခင္း။ ( ၄ ) ေျပာဆိုဆက္ဆံရာတြင္ စကားအရာ ေျပျပစ္ခ်ဳိသာစြာ ေျပာဆိုတတ္ျခင္း။ ( ၅ ) စီးပြားဥစၥာရွာေဖြရာတြင္ သစၥာေဖာက္ဖ်က္မႈ မရွိျခင္းတို ့ျဖစ္သည္။ ထို ့အျပင္ ေက်းဇူုးခံမိတ္ေဆြက်င့္ဝတ္ ငါးပါးလည္းရွိေသးသည္း၊ ၄င္းတို ့မွာ- ( ၁ ) ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ ဥစၥာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္း။ ( ၂ ) တစ္ဖက္မိတ္ေဆြ၏ ဥစၥာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္း။ ( ၃ ) မိမိမိတ္ေဆြ ေဘးဒုကၡေရာက္ေသာအခါ အားကိုးရာျဖစ္ျခင္း။ ( ၄ ) ေဘးဒုကၡေရာက္ေသာအခါ ပစ္ပယ္စြန္႔ခြာမသြားျခင္း။ ( ၅ ) သားစဥ္ေျမးဆက္ အဆက္ဆက္ မိတ္ဝတ္မပ်က္ဘဲ ေပးကမ္းခ်ီးျမွင့္ျခင္းတို ့ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ မိတ္ေဆြမ်ားသည္ မိမိတို ့ဘဝအတြက္ ထာဝရမိတ္ေတြစစ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လူမႈဘဝနယ္ပယ္တြင္ က်င္လည္က်ကုန္ေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးတို ့ သည္ မိမိတို႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၾကမည့္သူမ်ားအား မိတ္ေဆြစစ္၊ မိတ္ေဆြတု၊ ထာဝရ မိတ္ေဆြ၊ တစ္ခဏမိတ္ေဆြဟု ခဲြျခားသိျမင္နိုင္စြမ္းရွိၾကျခင္းျဖင့္ မိမိတို ့ဘဝ ထာဝရသာယာ လွပေနမည္သာ ျဖစ္ေပသည္။